سوغات ایرانی‌ها از نیویورک
|راضيه فراهاني|
رؤساي جمهور ايران پس از پيروزي انقلاب اسلامي در تمامي نشست‌هاي سالانه مجمع عمومي حضور و بر اقتدار نظام جمهوري اسلامي تأکيد داشته و هرساله در اين مجمع دنيا را به صلح دعوت کردند. نخستين مقام بلندپايه ايراني شهيد رجايي بود که در سال ۵۹ به نمايندگي از جمهوري اسلامي ايران به نيويورک سفر و به سخنراني پرداخت. پس‌ازآن علي‌اکبر ولايتي، حضرت آيت‌الله خامنه‌اي، رئيس دولت اصلاحات، محمود احمدي‌نژاد و حسن روحاني نيز در جلسات مجمع عمومي حضور يافته و به سخنراني پرداختند. آيت‌الله هاشمي‌رفسنجاني تنها رئيس‌جمهوري است که طي ۸ سال رياست‌جمهوري هيچ گاه براي سخنراني در مجمع عمومي به نيويورک نرفت. به همين جهت طي دوران رياست‌جمهوري وي، وزير امورخارجه وقت به سازمان ملل براي سخنراني سفر مي‌کرد. برخي معتقدند علت عدم حضور هاشمي‌رفسنجاني تلاش غربي‌ها براي تحت تعقيب قرار دادن وي در دوران جنگ دفاع مقدس بوده و برخي ديگر دليل آن را جو سنگين شوراي امنيت و مجمع عمومي سازمان ملل عليه ايران (به جهت تازگي انقلاب) مي‌دانستند.
* به ياد ماندني‌ترين حضور ايران در سازمان ملل
از سفرهاي به‌يادماندني مقام عالي‌رتبه جمهوري اسلامي ايران به نيويورک جهت شرکت در مجمع عمومي سازمان ملل مي‌توان به سفر شهيد محمدعلي رجايي اشاره کرد. او طي سخنراني از طريق تريبون اين مجمع، به حمايت همه‌جانبه کشورهاي غربي از رژيم بعث صدام اشاره و با ارائه مستندات آن‌ها را موردانتقاد قرار داد. از مهم‌ترين اتفاقاتي که در آن زمان رخ داد مي‌توان به زماني اشاره کرد که رئيس‌جمهور شهيد ايران در برابر نگاه رسانه‌هاي جهان پاي برهنه خود را به حضار نشان داد و گفت: «من به مدت دو سال در زندان‌هاي رژيم شاه معدوم، زنداني کارتر و آمريکا بودم. آثار شکنجه و سختي‌هايي که در زندان بر من روا شد، بعد از چهار سال هنوز بر بدنم نمايان است. من دو سال تمام ضربات شلاق‌هاي کارتر را بر پاي خود احساس کردم و اين درحالي است که ما با گروگان‌ها در جاسوس‌خانه، رفتاري کاملا انساني داريم.»
* افشاي چهره منافقين به جهانيان در سازمان ملل
علي‌اکبر ولايتي پس از شهيد رجايي به مدت هفت سال به‌عنوان وزير امور خارجه در جلسات مجمع عمومي سازمان ملل شرکت داشت. طبق اخبار، ولايتي در دوران سازندگي تنها نماينده ايران در سازمان ملل بوده است اما برخي رسانه‌ها عنوان کردند هاشمي‌رفسنجاني يک‌بار در سال ۷۰ در اين مجمع حضورداشته و به سخنراني پرداخته، اما اين موضوع درحالي است که هيچ نسخه سخنراني به زبان فارسي يا انگليسي از وي در دست نيست تا اثبات کند در اين مجمع به سخنراني پرداخته است. از به‌يادماندني‌ترين اتفاقات حضور ايران در سال‌هاي دفاع مقدس مي‌توان به زماني اشاره کرد که يکي از اعضاي منافقين درصدد قطع سخنراني نماينده ايران در سازمان ملل برآمد اما موفق نشد. آن زمان مصادف با جنگ تحميلي بود، به همين دليل موضوع اصلي سخنراني‌هاي ولايتي، به دفاع مقدس و کمک کشورهاي غربي به صدام حسين برمي‌گشت. در سال ۶۲، وي در سازمان ملل مشغول سخنراني بود که با هجوم فردي مواجه شد. فرد مهاجم به نظر مي‌رسيد از اعضاي منافقين باشد، پس از گذشتن از مأموران امنيتي به سمت ولايتي رفته و کاغذهاي وزير خارجه وقت ايران را که در حال نطق بود برداشته و تکه‌تکه کرد. لازم به ذکر است شخص مهاجم پس از اين اقدام توسط مأموران امنيتي دستگير و به بيرون از صحن عمومي سازمان ملل متحد منتقل شد.
* مقايسه رژيم صدام با هيتلر
۳۰ شهريور ۶۶ حضرت آيت‌الله خامنه‌اي به‌عنوان رئيس‌جمهور کشورمان در اين مجمع حضور پيدا کردند. ايشان در سخنراني خود با اشاره به جنگ تحميلي فرمودند: «ملت ايران در پي تنبيه متجاوز است. آيت‌الله خامنه‌اي همچنين از کمک کشورهاي غربي به رژيم صدام حسين انتقاد و وي را با هيتلر مقايسه کرد. ايشان در ادامه از رويکرد تبعيض‌آميز سازمان ملل سخن گفت. رهبرمعظم انقلاب همچنين نسبت به‌حق وتو و عضويت دائم برخي کشورها در شوراي امنيت نيز انتقاد و به‌صراحت اعلام کرد اين سازمان‌ها نسبت به تخلفات کشورهاي غربي از مقررات بين‌المللي واکنشي نشان نمي‌دهند. ايشان اهداف پليد استکبار را در لانه خود افشا کرد. نکته قابل‌توجه آن است که آيت‌الله خامنه‌اي در اين سخنراني تنها به مسائل سياسي بسنده نکرد و به حراست از حقوق و ارزش‌هاي زن تأکيد کرده و به جهانيان اعلام داشتند که بايد در معيارهاي کنوني که ساخته دست و پندار همين نظام سلطه است تجديدنظر کرد و زن را از وسيله‌اي براي التذاذ که فرهنگ سلطه غرب عملا بر او تحميل کرده رها سازيم.»
* گفت‌وگوي تمدن‌ها
در دوران اصلاحات، سخنراني رئيس‌جمهور وقت کشورمان با دوران رياست جمهوري بيل کلينتون در آمريکا مصادف بود. وي طي سال‌هاي ۷۶ تا ۸۴ تنها دو مرتبه در اين جلسات حضور پيدا کرد. در نخستين حضور يعني شهريور ۷۷ طي سخناني از گفت وگوي تمدن‌ها نام برد که مورد استقبال قرار گرفت و سال ۲۰۰۱ به نام سال گفت‌وگوي تمدن‌ها نام‌گذاري شد. همچنين رئيس دولت اصلاحات در سال ۷۹ در مجمع عمومي سازمان ملل حضور پيدا کرد و با توجه به انتقاداتي که آمريکا از ايده گفت‌وگوي تمدن‌ها داشت، دفاع کرد که در مقابل با مخالفت جورج بوش پسر مواجه شد.
* خالي شدن سالن به هنگام سخنراني نماينده ايران در سازمان ملل
محمود احمدي‌نژاد رئيس‌جمهور دولت بهار از سال ۸۴ تا ۹۲ سکان رياست‌جمهوري کشور را در دست داشت. از موردبحث‌ترين حضور رئيس‌جمهور وقت در سازمان ملل مي‌توان به سال ۸۸ اشاره کرد. برخي شرکت‌کنندگان اروپايي به هنگام سخنراني احمدي‌نژاد طي اقدامي توهين‌آميز اقدام به ترک سالن اجلاس کردند. اقدامات آن‌ها تا آنجا ادامه داشت که رئيس‌جمهور وقت به نژادپرستي رژيم صهيونيستي اشاره کرد و آن‌ها را به باد انتقاد گرفت. احمدي نژاد در سال اول با موضوع فک پلمپ هسته‌اي و غني‌سازي دوباره هسته‌اي به سازمان ملل رفت و در سال‌هاي بعد با زير سؤال بردن هولوکاست سياست تهاجمي عليه صهيونيست‌ها و درواقع نظام جهاني استکبار را به‌پيش برد.
* غيبت نماينده رژيم صهيونيستي به هنگام سخنراني روحاني
حسن روحاني رئيس‌جمهور کشورمان تاکنون هرساله در اين نشست‌ها حضور داشته است. او ۶ مرتبه يعني از سال ۹۲ تا ۹۸ در اين اجلاس حاضر شده و هر بار به افراطي‌گري و خشونت از سوي برخي کشورها ازجمله آمريکا اشاره‌کرده است. او در سخنراني که چندي پيش در سازمان ملل داشت. با توجه به خروج آمريکا از توافق برجام و تحميل تحريم‌هاي اقتصادي که بر ايران داشته اعلام کرد که ايران باوجود تحريم‌ها به مذاکره با ترامپ نمي‌پردازد. اين سخنان روحاني موج جديدي در رسانه‌هاي خارجي به وجود آورد، ازجمله اين تيترها مي‌توان به تيتر فايننشال پست اشاره کرد که نوشت: «آمريکا براي دستيابي به توافق با ايران بايد بهاي بيشتري بپردازد.» در سخنراني سال جاري رئيس‌جمهور در اين مجمع مي‌توان به عدم حضور نماينده رژيم صهيونيستي به هنگام سخنراني روحاني در جايگاه اشاره کرد.
براي بررسي پيشينه حضور رؤساي جمهور اسلامي ايران در سازمان ملل«رسالت» گفت‌وگويي با رئيس پژوهشکده تاريخ معاصر داشته که در ادامه مشروح اين گفتوگو را مي‌خوانيد.
* ايران سلطه شيطاني و رسانه‌اي صهيونيست‌ها را شکست
موسي حقاني، رئيس پژوهشکده تاريخ معاصر درباره تأثير حضور ايران در مجمع عمومي سازمان ملل به «رسالت» گفت: «سازمان و جامعه ملل يا بسياري از نهادهايي که توسط قدرت‌هاي بزرگ به تشکيل شدند تنها به دنبال رسيدن به منافع خود بودند. اين سازمان شايد براي تنظيم ايجاد روابط ميان قدرت‌ها ايجاد شد تا بتواند زماني که ميان منافعشان تعارض به وجود مي‌آيد آن را کنترل کند تا مسائل به جنگ منجر نشود.»
اين استاد دانشگاه بابيان اينکه تاکنون دو جنگ جهاني را پشت سر نهاديم، ادامه داد: «اين دو جنگ باعث شد تا سازماني به جهت کنترل زياده‌خواهي و اختلافاتي که ميان قدرت‌ها وجود دارد، تشکيل شود، اما کم‌کم آن‌ها به اهرمي براي کنترل ملت‌ها و دولت‌هايي که به نحوي هژموني اين قدرت‌ها را نمي‌پذيرفتند تبديل شد.»
رئيس پژوهشکده تاريخ معاصر در ادامه گفت: «کشور ما تجربه تلخي در جامعه ملل داشته چراکه پس از جنگ جهاني اول به هيئت ايراني براي حضور در اين سازمان اجازه حضور داده نشد. با توجه به اينکه ايران طي جنگ جهاني اول بي‌طرف بود اما با اشغال کشورمان تلفات بسياري به مردم ما وارد کردند که مي‌توان گفت از ۲۳۰ هزار نفر تا ۹ ميليون نفر تعداد اين تلفات عنوان شده است.»
حقاني با اشاره به اينکه سازمان ملل متحد، نهادي بين‌المللي است، افزود:
«با حضور در اين مجمع مي‌توان حرف ملت ايران را با جهانيان در ميان گذاشت، بنابراين نمي‌توان سازمان ملل را ناديده گرفت. از ابتداي پيروزي انقلاب اسلامي مقامات كشورمان اين نهاد را امپرياليسمي مي‌دانستند چراکه اکثر اوقات به فکر تأمين منافع قدرت‌هاي بزرگ هستند و زماني که حرف از ملت‌هاي مظلوم مي‌شود نهايتا به سود قدرت برتر رأي داده مي‌شود.»
وي افزود: «در اين ميان حق وتو وجود دارد و قدرت‌ها تنها با اين حربه به دنبال خالي کردن شانه از زير بار مسئوليت هستند. با توجه به اختلافي كه در نظام بين‌الملل ميان ملت‌ها وجود دارد، برخي اوقات حق وتو توانسته گشايش‌هايي براي ملت‌ها ايجاد کند اما آن نيز موردتوجه قرار نگرفت. حمله آمريکا به عراق و افغانستان در شرايطي به وجود آمد که قدرت‌ها مي‌توانستند از حق وتو استفاده کنند اما سکوت اختيار کرده و هيچ اهميتي ندادند.»رئيس پژوهشکده تاريخ معاصر ادامه داد: «از ابتدا دو ديدگاه وجود داشت مبني بر اينکه نهاد سازمان ملل يک‌نهاد امپرياليستي است و ما نبايد در آنجا شرکت کنيم. ديدگاه ديگر آن است که نبايد به اين فرصت دل بست يعني اين‌گونه برداشت شود که آن‌ها مي‌توانند گره‌گشاي مشکلاتي باشند که از سوي استکبار جهاني پيش روي انقلاب اسلامي قرارگرفته است.»حقاني ادامه داد: «حضور شهيد رجايي در سازمان ملل به نحوي صحنه افشاگري از جنايت‌هاي رژيم شاه و حمايت‌هاي آمريکا و غرب از رژيم ديکتاتوري بود به اين معنا که وي به نحوي دموکراسي و آزادي‌خواهي غيرواقعي غرب را به چالش کشيد. با توجه به اينکه امپراطوري رسانه‌اي جهان در دست صهيونيست‌ها است آن‌ها مي‌توانند به‌آساني خبر را بازتاب داده يا به‌طور کل آن را بايکوت کنند.»
وي تصريح کرد: «رؤساي جمهوري با در اختيار گرفتن تريبون سازمان ملل مي‌توانند قدري اين امپراطوري را به چالش بکشانند. ما در دوره‌هاي بعد از شهيد رجايي شاهد بوديم به وزير خارجه‌مان در سازمان ملل حمله و متن سخنراني‌اش را تکه‌تکه کردند يا علي‌رغم اينکه طرح‌هاي خوبي را از جهت بين‌المللي ارائه کرديم اما از سوي آمريکايي‌ها کاملا ضد آن عمل مي‌شود.»
اين مورخ افزود: «ايران در زمره کشورهايي است که از آن به‌عنوان محور شرارت ياد شد و اين موضوع تنها ذات دموکراسي غربي را نشان مي‌دهد که چه بهره‌اي از سازمان ملل خواهند برد. ايران طي دوره‌هاي مختلف در سازمان ملل بسيار فعال بوده اما با بايکوت آن‌ها در جلسه و فضاي رسانه‌اي مواجه مي‌شديم.»
رئيس پژوهشکده تاريخ معاصر تصريح کرد: «ما نمي‌توانيم از سازمان ملل و تريبونش چشم بپوشيم اما نبايد به آن اميدي بست، نمونه برجام از بارزترين تعهداتي بود که با آن‌ها داشتيم که در ادامه آمريکايي‌ها رسما و اروپايي‌ها غيررسمي و موذيانه از برجام خارج و هرروز توقع جديدي را مطالبه و گامي جلوتر براي تأمين منافعشان برمي‌دارند»
حقاني در پايان گفت: «حضور ايران طي سال‌ها در اين سازمان از اين نظر مفيد بوده که توانسته با افکار عمومي صحبت و سلطه امپراطوري رسانه‌اي صهيونيست‌ها را بشکند.»
ایران , راضيه فراهاني , سازمان ملل , سخنرانی رئیس جمهور در سازمان ملل
- دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط رسالت در وب منتشر خواهد شد.
- پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.