در فرانسه از ۱۸۱۰ تا ۱۹۵۵ «سقط جنین» به هر دلیلی جرم محسوب می‌شد؛ در سال ۱۹۴۲ حکومت ویشی در این کشور پا را فراتر گذاشت و سقط جنین را «جنایت در حق دولت فرانسه» اعلام کرد.

حتی در اکتبر ۱۹۴۳ در فرانسه زنی با نام «دزیره پیوژ»را نیز به جرم دست داشتن در ۳ سقط جنین، اعدام کردند؛ در آوریل ۱۹۷۱ هفته نامه «نوول اُبسرواتور» بیانیه‌ای را با امضای ۳۴۳ زن فرانسوی منتشر کرد که در آن اعتراف کرده بودند در زندگی‌شان دست به سقط جنین زده‌اند؛ بیشتر امضا کنندگان شخصیت‌های نامدار ادبی، هنری و فرهنگی بودند.

تمدن‌هایی که به جای «خدا محوری»، به غلط «انسان‌مداری»را سرلوحه سیاست‌های خود قرار داده و بشر را عقل کل می‌دانند، همواره در حال افراط و تفریط هستند؛ این در حالی است در دین اسلام از ابتدا، عمل ناپسند سقط جنین را به شدت مذمت کرده است.

متاسفانه شاهدیم که این روزها آمار سقط جنین در کشورمان افزایش پیدا کرده است؛ پدران و مادرانی که در همان روزها و ماه‌های اولیه شکل‌گیری جنین، اقدام به سقط جنین با استفاده از روش‌های مختلف می‌کنند؛ قانون سقط درمانی در کشورمان سال ۸۴  تصویب شده است؛ در سال ۸۵ پزشکی قانونی اعلام کرد حدود ۳ هزار مورد در کل کشور از این سازمان مجوز سقط دریافت کرده‌اند؛ سال ۹۴ این آمار را حدود ۱۰ هزار مورد اعلام می‌کند اما آمار تمام سقط‌ها یعنی سقط‌های قانونی و غیرقانونی بسیار فراتر است و هر سال نیز در حال افزایش است.

سال ۷۴ وزارت بهداشت اعلام کرد، ۸۰ هزار سقط‌ جنین در سال داریم  یعنی حدود ۲۲۰ جنین در هر روز سقط می‌شوند! در این فاصله زمانی آمار دیگری نداریم تا سال ۹۲، که وزارت بهداشت آمار سقط جنین را ۲۵۰ هزار جنین در سال اعلام می‌کند یعنی هر روز حدود ۷۰۰ انسان زنده توسط پدر و مادر خود از طریق «سقط»کشته می‌شوند!

اما در جدیدترین آمار در سال ۹۶، دکتر محمدباقر لاریجانی، معاون آموزشی وزیر بهداشت اعلام کرده که سالانه «بین ۳۰۰ تا ۵۰۰ هزار» سقط جنین غیرقانونی در کشورمان انجام می‌شود یعنی طبق آمار رسمی وزارت بهداشت، هر روز ۱۰۰۰ جنین در کشورمان توسط والدین کشته می‌شوند که تنها حدود ۱۰ مورد آن قانونی است!

این نوع سقط در ۵ درصد مادران باعث مرگ، در ۲۰ درصد مادران باعث معلولیت و در برخی از موارد باعث برداشته شدن کامل رحم می‌شود و البته پیامدهای و عوارض بسیار متعدد روحی و روانی که گریبان‌گیر مادر و حتی پدر می‌شود؛ «احساس گناه»عارضه‌ای است که یک مادر را فرسوده و بیمار می‌کند.

در این آمار، یک واقعیت هولناک پنهان است! با یک حساب سرانگشتی اگر ۹۹۰ را در تعداد روزهای سال ضرب کنیم، با عدد خیره کننده‌ای رو‌به‌رو می‌شویم! ما سالانه ۳۶۱ هزار و ۳۵۰ نفر سقط غیرقانونی در کشور داریم!

برای درک بهتر این عدد، دست به یک مقایسه می‌زنیم؛ براساس آمارها، سالانه حدود ۸۰۰ هزار تصادف رانندگی در کشورمان رخ می‌‌دهد که منجر به کشته شدن روزانه ۴۳ نفر می‌شود؛ ایران با داشتن ۱۸ هزار فوتی در حوادث جاده‌ای در سال به لحاظ آماری یکی از بالاترین تلفات جاده‌ای در جهان را داراست؛ این در حالی است که بر اساس آمار وزارت بهداشت در کشور سالانه ۲۰ برابر بیشتر از فوتی‌های ناشی از سوانح رانندگی، سقط جنین داریم! در واقع ما با یک فاجعه انسانی روبه‌رو هستیم.

نکته مهم دیگر در این رابطه، گسترش بازار قاچاق داروهای سقط جنین است؛ این داروها به آسانی در دسترس هستند.

متأسفانه ایران طی ۳۰ سال گذشته، بالاترین رکورد سرعت کاهش نرخ موالید در دنیا را از آن خود کرده و جمعیت کشور با سرعت فزاینده‌ای در حال سالمند شدن است؛ ما  حتی برای تأمین نیروی انسانی و مولد طی دهه‌های آینده با چالش جدی مواجه خواهیم بود!

با این حال اقدام عملی خاصی برای اصلاح رویه‌های جمعیتی از جمله آیین‌نامه اجرایی «سقط جنین»صورت نگرفته است و با وجود گذشت بیش از ۷ سال از تدوین «طرح جمعیت و تعالی خانواده»و ۱۵ سال از تصویب «قانون تسهیل ازدواج جوانان»هنوز هیچ کدام به سرانجام اجرایی نرسیده‌اند!