بخش بين الملل
آنگلا مرکل صدر اعظم آلمان که در گذشته اي بسيار نزديک مدعي رهبري اتحاديه اروپا و منطقه يورو بود، هم اکنون با بحران کاهش محبوبيت داخلي در کشورش دست و پنجه نرم مي کند.اين در حالي‌است که حزب متبوع وي، يعني حزب دموکرات مسيحي نيز وضعيت متزلزلي در نظرسنجي ها دارد.
هفته نامه اشپيگل در آلمان اخيرا به بررسي وضعيت سياسي مرکل و همراهانش ( در دولت ائتلافي) در آلمان پرداخته است. اشپيگل در اين خصوص مي نويسد :
” در ماه سپتامبر و اکتبر( شهريور و مهر ماه امسال) در سه ايالت شرقي آلمان انتخابات ايالتي برگزار مي شود. نتايج يک نظر سنجي نشان مي دهد که ائتلاف حاکم در اين انتخابات ها دچار تزلزل سختي خواهد شد و حزب افراطي “جايگزيني براي آلمان” مي تواند در ايالت زاکسن، براندنبورگ و تورينگن شاهد صعود دو برابري باشد.هنوز مشخص نيست که مسئله آموزش، امنيت داخلي و يا مهاجرت کدام يک از موضوعات مهم مبارزات انتخاباتي در اين سه ايالت آلمان خواهد بود.”
شکست دو حزب ائتلافي دولت آلمان، يعني حزب دموکرات مسيحي و حزب سوسيال دموکرات و متعاقبا، افزايش محبوبيت حزب جايگزيني براي آلمان، به معناي زمينه سازي براي نوعي گذار سياسي و اجتماعي در اين کشور محسوب مي شود.
صدر اعظم آلمان هم اکنون در وضعيت بسيار سختي قرار دارد!آنگلا مرکل اعلام کرده است که در سال ۲۰۲۱ از قدرت کناره گيري مي کند، اما نظرسنجي هاي صورت گرفته در کشور آلمان وي را به شدت نگران ساخته است.تفسير نتايج اين نظرسنجي ها نشان مي دهد که مجموع محبوبيت دو حزب سنتي آلمان يعني ائتلاف احزاب مسيحي و حزب سوسيال دموکرات به زير ۵۰ درصد رسيده است. اين به معناي عدم محبوبيت دولت ائتلافي در نزد شهروندان آلماني است. هم اکنون مرکل ناچار است اين دولت ضعيف ائتلافي را تا سال ۲۰۲۱ اداره کند! انتخابات پارلماني اروپا، گلوگاهي سخت براي مرکل و همراهانش محسوب مي شود. در صورتي که احزاب سنتي آلمان نتوانند نتيجه خوبي در اين انتخابات کسب کنند، شاهد تاثيرگذاري منفي اين موضوع بر فضاي سياسي و اجتماعي اروپا خواهيم بود.
موضوع ديگري که بايد دراين خصوص مورد بررسي قرار داد، به کاهش شديد قدرت مانور صدر اعظم آلمان در اتحاديه اروپا و منطقه يورو باز مي گردد. بسياري از تحليلگران مسائل اروپا معتقدند که دوران قدرت مرکل عملا به پايان رسيده است. صدراعظم سرزمين ژرمن‌ها ديگر به مانند دوران اول، دوم و حتي سوم دوران صدر اعظمي خود، نماد قدرت در اروپاي واحد محسوب نمي شود. وي ديگر نمي تواند ورود موثري به معادلات قدرت در کشورش داشته باشد. به عبارت بهتر، مرکل از يک “رهبر تمام کننده” به يک “بازيگر منفعل” در برلين ، اتحاديه اروپا و منطقه يورو تبديل شده است. اين انفعال از اکنون خود را در رفتار و گفتار مرکل نشان داده است. بي دليل نيست که برخي معتقدند بهتر است مرکل به صورت داوطلبانه قبل از برگزاري انتخابات سراسري سال ۲۰۲۱ از قدرت کناره گيري کند.
حزب جايگزيني براي آلمان (AFD )و حتي احزاب سبز و ليبرال دموکرات در صددند دو حزب حاکم ( دموکرات مسيحي و سوسيال دموکرات) را به چالش کشيده و به سلطه اين دو حزب در برلين و ديگر شهرهاي آلمان پايان دهند. اين احزاب سعي دارند از دو انتخابات
پيش رو، يعني انتخابات پارلماني اروپا و انتخابات ايالتي بيشترين استفاده را به سود خود ببرند. موضوعي که نگراني هاي مرکل و همراهانش در دولت ائتلافي آلمان را دوچندان ساخته است.