|صدراله حسني بلياني-کارشناس ارشد روابط بين الملل|
حوادث عالم شبيه‌يکديگرند و وقتي در گذشته حادثه اي اتفاق افتاده باشد شبيه آن در آينده نيز اتفاق خواهد افتاد. اگر در گذشته دقت کني مي تواني از آن عبرت بگيري (نهج البلاغه نامه ۳۱. ) با نگاهي عميق و تيزبينانه به حوادث و وقايع اجتماعي اخير در منطقه به ويژه در عراق و لبنان و چيدن پازل اتفاقات چند ماه اخير در کنار هم به درستي اين جمله خواهيم رسيد«که تاريخ تکرار شدني است.» اما آيا ممکن است که جرياني تاريخي و حادثه‌اي که در گذشته به وقوع پيوسته، درست و عينا دوباره تکرار شود؟ بايد گفت که در حوادث تاريخي امکان تکرار وجود دارد، اما رويداد ها مطابق هم نيستند، بلکه اين وقايع و رويدادها در کليت خود يعني در علت وقوع حادثه و نتيجه‌اي که در پي خواهد داشت مشابه يکديگر هستند. کارل مارکس نيز در همين راستا معتقد بود که «تاريخ دوباره تکرار مي‌شود،يک‌بار به صورت تراژدي و بار ديگر به صورت کمدي» اين جمله فارق از نوع نگاه مارکس به تاريخ، نشانگر تکرار پذير بودن وقايع تاريخي است.
با نگاهي به روند هاي تاريخي- سياسي تشيع مي توان به خوبي دريافت که در مقاطع مختلف اين جريان فکري بعد از هر پيروزي و موفقيت چشمگير در امرسياسي و اجتماعي به دليل تشتت آرا و اختلافات دروني به شدت دچار تفرقه و ذوال گشته به طوري که براي مدت زمان طولاني با عواقب و مصائب آن دست به گريبان بوده است. شايد نقطه شروع اين نوع از انحراف و انشقاق را بتوان بعد از پيروزي شيعيان در جنگ جمل و نزديک شدن به فتح الفتوح در جنگ صفين با تدابير و جنگ آوري مالک اشتر دانست؛ که دسيسه عمرعاص و معاويه و بي بصيرتي برخي از شيعيان باعث ازدست رفتن يک پيروزي قطعي در برهه‌اي حساس از تاريخ اسلام و ايجاد تفرقه در سپاه امام علي (ع) گشت. نتيجه اين نوع بي بصيرتي تحميل جنگ نهروان به امام علي(ع) توسط خوارج و ياران جداشده از صف ولايت بود و پس لرزه‌هاي اين بي بصيرتي تا سال‌ها دامن تشيع را رها ننمود. حتي اين انشقاق در صفوف شيعيان که به واسطه بي تدبيري‌ها و بي بصيرتي‌هاي برخي از بزرگان شيعه به وقوع پيوسته بود را تا زمان امام حسن(ع) و حتي در به وقوع پيوستن حادثه کربلا مي‌توان مشاهده نمود. لذا، با نگاهي به روند هاي تاريخي به موارد زيادي از اين دست وقايع در تاريخ‌تشيع برمي‌خوريم. حال با توجه به مطالب تاريخي فوق به تحليل روندها و وقايع عراق و لبنان در چند هفته گذشته و نسبت آن با وقايع تاريخي گذشته خواهيم پرداخت.
محور مقاومت به مثابه يک قدرت تعيين کننده و اثرگذار در غرب آسيا، با بهره‌گيري از توانمندي‌هاي نظامي، سياسي و فرهنگي خود، معادلات و روندهاي منطقه‌اي و بين‌المللي را تحت تأثير قرارداده است. اين جريان فکري و سياسي، به عنوان يک جريان زنده و پوياي غالبا شيعي، طي چند سال گذشته، با اتکا به قدرت معنوي و ايدئولوژيک خود در کنار همسويي با جريانات و گروه‌هاي سني- مذهبي که مخالف سياست‌هاي محور عبري، عربي وغربي مي‌باشند؛ توانسته نقش فعالي را در فرآيندهاي دولت سازي،مقابله با تروريسم و در نهايت تشکيل‌يک ژئوپلتيک متحد ضد استکباري ايفا نمايد.اما و با همه اين اوصاف دشمنان و معاندان در محور عبري – عربي نيز نسبت به دستاوردهاي محور مقاومت بي‌تفاوت ننشسته‌اند. رهبران عضو اين محور با به کار بردن ترفندهاي سياسي و انجام اقدامات امنيتي، تمام تلاش خود را جهت ايجاد تفرقه و انحراف در صفوف و آرمان‌هاي اين جريان اصيل فکري انجام داده‌اند، که نمونه‌هايي از اين اقدامات را مي‌توان در وقايع اخير عراق و لبنان به وضوح مشاهده نمود. لذا، در لبنان و عراق موجي از ناآرامي‌هاي اجتماعي که منشأ آن مطالبات اقتصادي و معيشتي بود را با دسيسه معاندان و بدخواهان محور مقاومت به موج تقابل با محور مقاومت تبديل کرده‌است. با اين حال، هوشياري، آگاهي و رصد هوشمندانه رفتار دشمنان از سوي رهبران جريان مقاومت اسلامي ، توطئه بدخواهان مقاومت را خنثي کرد. کانون اين ناآرامي‌ها مناطق شيعه نشيني مي‌باشدکه بر طبل تفرقه در صفوف يکپارچه شيعيان به ويژه در عراق مي‌کوبند و خواسته يا ناخواسته و با بي‌بصيرتي داشته‌هاي سياسي، نظامي و قدرت امنيتي خود را زير سؤال برده و با آن به مقابله برخواسته‌اند.
بنابراين در اين برهه حساس از تاريخ، جريانات سياسي و بزرگان فکري در محور مقاومت، به ويژه در عراق و لبنان با اتحاد بيش از پيش نبايد اجازه تکرار مجدد تاريخ را به صورت دلخواه معاندان دهند. اين بزرگان و دلسوزان رسالت سختي را در برهه فعلي بر عهده دارند. لذا به فرموده مقام معظم رهبري بزرگان و دلسوزان عراقي و لبناني بايد با اتحاد و همبستگي حول محور مرجعيت ديني به فتنه فتنه‌گران جواب داده و آنان را نسبت به آينده و ايجاد شکاف و انشقاق در محور مقاومت نااميد سازند.