رامین كریمی‌نیا، نماینده سازمان معلمان ایران که به دنبال پیگیری رتبه‌بندی و همسان‌سازی است، به «رسالت» می‌گوید: «با وعده‌هایی که داده شد، این انتظار در معلمان به وجود آمد که بالاخره پس از ۱۰ سال تعویق و تأخیر، آن‌ها به‌حق قانونی خود می‌رسند. درفصل هفتم سند تحول بنیادین و در تبصره ۳- ماده ۲۹ قانون برنامه توسعه ششم و قوانین چهارم و پنجم توسعه دولت مکلف شده که بودجه رتبه‌بندی را هرسال تأمین کند و تورم‌ها و گرانی‌های بی‌حدوحصر و افزایش حقوق مشاغل، سوی دیگر بحث است، به‌خصوص مشاغل یکسان که طبق قانون نباید اختلاف حقوق این مشاغل از ۲۰ درصد بیشتر باشد، یعنی حتی کمتر هم می‌تواند باشد. مشاغل یکسان ما مشاغل آموزشی دانشگاه‌ها هستند. بنابراین امسال می‌بینیم که حقوق اعضای هیئت‌علمی با استادان دانشگاه علوم پزشکی همسان‌سازی شد و کف حقوق مربیان دانشگاه از ۸ میلیون و ۳۰۰ هزار تومان به ۱۰ میلیون و ۷۰۰ هزار تومان افزایش پیدا کرد و سقفش به حدود ۲۵ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان رسید. حقوق استادیاران از ۱۶ میلیون و ۲۰۰ هزار تومان شروع و به حدود ۳۰ میلیون تومان رسید ولی حقوق معلم‌ها همچنان از ۳ تا ۳ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان شروع و به حدود ۱۰ میلیون تومان می‌رسد و در مناطقی که ویژگی‌های خاصی دارد، شاید به حدود ۱۱ میلیون و کمی بیشتر برسد. طبق آنچه دولت اعلام کرده، به‌طور میانگین حقوق فرهنگیان
 ۶ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان است که با این حقوق و مزایا نمی‌توان زندگی کرد. باتوجه به توقعاتی که به‌وجود آمد و روزنه امیدی که در دل فرهنگیان ایجاد شد، متأسفانه ورق به یکباره برگشت. پس‌ازآنکه مجلس و کمیسیون آموزش بسیار خوب عمل کردند و حتی خودم در کمیسیون آموزش حضور پیدا کردم و خواسته‌های معلمان را به اطلاع اعضای این کمیسیون رساندم، ۱۵ تیرماه لایحه به‌درستی تغییر کرد و بر مبنای ۸۰ درصد اعلام شد اما نمی‌دانم در ادامه چه اتفاقی رخ داد و یا چه اعتراضاتی صورت گرفت که این لایحه تغییر کرد و به‌صورت درصدی توسط کمیسیون اعلام شد.»
کریمی نیا در ادامه توضیح می‌دهد: «اوایل گفته می‌شد که شمول این لایحه از ابتدای امسال بااعتبار مصوب ۲۵هزار میلیارد تومان است اما بعد در جلسه‌ای غیرعلنی با حضور دولت  و مجلس و سازمان امور اداری و استخدامی و سازمان برنامه‌وبودجه توافقاتی صورت گرفت و این موضوع تکذیب شد و رقم ۲۵ هزار میلیارد تومان به ۱۲ هزار و ۵۰۰ میلیارد تومان تقلیل یافت که باعث اعتراض دوباره معلمان شد. در حال حاضر معلمان به حقوق خودآگاه هستند و می‌دانند که اگر آن روش درصدی اجرایی شود، ارتباط ما با دانشگاهیان قطع خواهد شد و مصوبه کمیسیون آموزش به‌صورت ناقص فقط برای رتبه ورودی است، به این معنا که ۸۰ درصد حداقل حقوق آموزشیار و مربی را دریافت می‌کنند که این افزایش حقوق، یک‌میلیون و ۵۰۰ هزار تومان و درنهایت دو میلیون تومان است، آن‌هم با کسر مالیات که تغییری در زندگی معلمان جوان ایجاد نمی‌کند. سایر رتبه‌های معلمان نیز بدون همطرازی با اساتید دانشگاه، فقط درصدهایی است که اضافه می‌شود و این اصلا موردنظر معلمان نیست. آن‌ها برای تمامی رتبه‌ها، همطرازی با اساتید دانشگاه به‌صورت حداقل ۸۰ درصد حقوق را خواستارند و باید پایه به پایه با استادان سنجیده شوند که ما در این رابطه طرح و جداولی آماده کرده‌ایم و بودجه آن‌هم در حدود ۲۵ هزار میلیارد تومان خواهد بود. بااین‌حال جای تعجب دارد که وقتی می‌توان با همین بودجه، طرحی قانونی را یک‌بار برای همیشه اجرایی و به سروصداها و اعتراض معلمان خاتمه داد، چرا بازهم تعلل می‌شود.»
  دو خواسته مهم معلمان
این نماینده سازمان معلمان ایران با تأکید بر اینکه معلمان نباید ناامید شوند، می‌گوید: «ما همچنان امیدواریم که دولت به دو خواسته مهم ما توجه کند؛ اول اینکه بودجه ۲۵ هزار میلیارد تومانی ارائه کند و از وعده پیشین خود برنگردد. دوم اینکه کمیسیون آموزش بحث درصدها را کنار بگذارد و ۸۰ درصد واقعی را برای معلمان اجرایی کند. همچنین به دنبال تشکیل جلسه با وزیر آموزش‌وپرورش به‌عنوان نماینده معلمان و هیئت‌رئیسه کمیسیون آموزش مجلس شورای اسلامی هستیم تا این مسئله را پیگیری و مطرح کنیم که محاسن اجرای رتبه‌بندی به شکل درست چیست و معایب عدم اجرای نادرست آن، می‌تواند چه تبعاتی داشته باشد. شک نکنید که اگر با روش درصدی رتبه‌بندی اجرایی شود، در سال‌های آینده افزایش حقوق‌ها فقط بر مبنای درصدی خواهد بود که دولت برای کارمندان دیگر اعلام می‌کند، نه آن چیزی که ویژه آموزشی‌هاست. از طرفی گفته‌شده، رتبه اول ۲۵ درصد افزایش و ۸۰ درصد حداقل حقوق اساتید دانشگاه که در اینجا ما محاسبه کردیم، مبالغی که رتبه اول دریافت می‌کند، با رتبه دوم برابری می‌کند، درحالی‌که سابقه کار رتبه دوم بیشتر است؛ با این تفاسیر آیا باید اندازه رتبه یک و یا کمتر از آن دریافتی داشته باشند؟ موضوع بعدی این است که به‌هیچ‌عنوان این درصدها، به معنای اجرای قانون نیست و معلم‌ها حق‌دارند که طبق قانون به دنبال اجرای همطرازی حداقل ۸۰ درصد با مشاغل یکسان خود باشند.»
  دنبال حقوق نجومی نیستیم
کریمی نیا با اشاره به سخنانی که در رابطه با بارمالی رتبه‌بندی مطرح می‌شود، تشریح می‌کند: «طبق شنیده‌های ما مشکل اصلی را سازمان برنامه‌وبودجه دارد که می‌گوید بودجه ندارم، درحالی‌که خبرهای رسیده حاکی از آن است که دلارهای بلوکه‌شده یا به کشور برگشته و یا درحال برگشت است و از طرفی میزان فروش نفت ما هم بیشتر شده و انتظار معلمان آن است که حداقل‌ها اجرایی شود. ما درخواست حقوق نجومی نداریم، بلکه می‌گوییم حقوقمان به خط فقر نزدیک شده و یا به بالای خط فقر برسد. در حال حاضر مجلس منتظر است که سازمان برنامه‌وبودجه به‌عنوان نماینده دولت، بودجه را به‌صورت کتبی به کمیسیون و مجلس اعلام کند تا در صحن علنی به رأی گذاشته شود و درخواست ما این است که قبل از به رأی گذاشتن این بودجه، رقم آن به ۲۵ هزار میلیارد تغییر کند و موضوع حداقل ۸۰ درصد همطرازی محقق شود. بی‌تردید کسانی که دم از بارمالی طرح رتبه‌بندی می‌زنند به اهمیت کار معلمان واقف نیستند و همواره بهانه‌هایی ازاین‌دست را مطرح می‌کنند که تعداد معلمان زیاد است؛ حال‌آنکه تعداد آن‌ها نه‌تنها زیاد نیست که کم است و دولت برای سال تحصیلی ۱۴۰۱- ۱۴۰۰ به‌طور رسمی اعلام کرد: ما ۱۹۷ هزار معلم کم داریم. دوم اینکه، باتوجه به میانگین جهانی، یک معلم به‌طور متوسط برای ۲۱ دانش‌آموز تدریس می‌کند اما معلمان ما برای ۳۱ دانش‌آموز تدریس می‌کنند. بنابراین به نسبت جمعیت هم اگر حساب کنید، تعداد معلمان کم است. سوم اینکه گفته می‌شود معلمان ما سه ماه بیکارند و استراحت می‌کنند، درحالی‌که همه مشاغل آموزشی در تمام جهان، این تعطیلی رادارند و باتوجه به مسائل فیزیولوژیکی و روانی، دانش آموزان باید استراحت کنند، وگرنه معلمان حرفی ندارند و آماده‌اند تا هر طور که سیاست‌گذاران آموزشی کشور تصمیم بگیرند، عمل کنند. به این هم توجه کنید که اساتید دانشگاه نیز سه ماه تعطیل‌اند و کلاس ندارند. بنابراین نباید در حق معلمان اجحاف کرد.»