محسن احتشام اظهارداشت: در زعفران همیشه بحث ارزش افزوده را داریم ولی هنوز نتوانسته ایم مولفه‌های اقتصاد مقاومتی مدنظر مقام معظم رهبری را در آن پیاده کنیم.

وی افزود: حلقه‌های مفقود شده زیادی در بحث زعفران داریم و یکی از حلقه‌های مهم بازیابی اجتماعی است، یعنی تعریف مفاهیم و برنامه‌هایی درخصوص تغییر نگرش اجتماعی و تغییر رفتار، شاهد هستیم کشورهایی که در این حوزه کار کرده اند امروز موفق‌ترین در تولید و صادرات محصول خود هستند.

رئیس شورای ملی زعفران ایران گفت: در تجارت زعفران باید سهم زعفران کار که نقش اصلی را در تولید دارد لحاظ شود. سال ۹۸ در شورای ملی زعفران طرح جهش تولید و صادرات ارائه شد ولی مورد تصویب قرار نگرفت آن هم زمانی که به دنبال ارزش افزوده هستیم.

احتشام بیان کرد: اگر در آمد حاصل از زعفران‌کاری به منطقه‌ای که تولید می‌شود بازگردد، دیگر این نواحی مناطق محروم نیستند،در حوزه کاشت، داشت و برداشت زعفران یک میلیون نفر در این چرخه کار می‌کنند و بیش از ۳۰۰ ساعت کاری برای صادرات آن لازم است ، در حال حاضر بیش از ۱۲۰ هزار هکتار سطح زیر کشت زعفران در ایران داریم و در شرایط مناسب آب و هوایی تا ۴۰۰ تن محصول برداشت کرده‌ایم.

وی افزود: باوجود قیمت بالای زعفران اما متاسفانه زعفران ‌کاران ما در سطح فقر زندگی می‌کنند و نرخ بیکاری در بین آن‌ها زیاد است لذا به دنبال کار در بخش‌های دیگر می‌روند.

رئیس شورای ملی زعفران تصریح کرد: چیزی که کشاورزان را زیاد آزار می‌دهد این است که بیشترین سود به جیب واسطه‌ها می‌رود که کمترین زحمت را می‌کشند و از سویی صنعت زعفران در حال فروکش می‌باشد زیرا سوداگری و دلالی در حال رونق گرفتن است.

احتشام بیان کرد: زعفران‌کاران تکیه گاهی از نظر مالی ندارند، اگر داشته باشند زعفران خود را در موقع مناسب می‌فروشند و آن را زودتر از موعد نمی‌فروشند تا بازار نیز وضعیت مناسبی پیدا کند.

این صادرکننده زعفران گفت: تولید زعفران اگر بخواهد به همین روش‌های سنتی ادامه داشته باشد دیگر مرقوم به صرفه نخواهد بود، تولید ۳٫۵ کیلوگرم در هکتار بهره‌وری پایینی است که باید در این خصوص کار علمی صورت گیرد هم اکنون کشاورزی داریم که در چند هکتار ۴۰ کیلو زعفران تولید می‌کند.

رئیس شورای ملی زعفران اظهار‌داشت: قاچاق و تقلب در زعفران یکی دیگر از مباحثی است که باید روی آن کار شود و در حال حاضر شاهد قاچاق پیاز زعفران به کشور افغانستان می‌باشیم و باید بررسی کنیم که چرا زعفران ما به نام‌های دیگر صادرات می‌شود و خود ما نمی‌توانیم این کار را انجام دهیم.

احتشام عنوان کرد: زعفران اگر به آن توجه شود می‌تواند نقش مهمی در توسعه مناطق زعفران خیز داشته باشد و زعفران منبع مستقیم و غیر مستقیم زندگی برای روستاهای ما است اما عملکرد و کارکرد زعفران برای تولید کننده و روستائیان ما رضایت بخش نیست.

وی افزود: اقدامات خوبی در حوزه فرآوری زعفران در کشور در حال شکل‌گیری است و باید در این زمینه انتظار کمک بیشتری به مناطق زعفران‌کار شود تا بتوانند نقش خود را بیشتر ایفا کنند.

رئیس شورای ملی زعفران ایران گفت: ۸۷ درصد زعفران ایران بدون نام و نشان در حال صادر شدن است، ۱۳ درصد با بسته بندی شرکت‌های ایرانی صادر می‌شود و باید در حوزه بازاریابی اقدامات جدی مانند کد محصول و قیمت‌گذاری که ما به عنوان تولید کننده ۹۰ درصد زعفران جهان بتوانیم تعیین کننده باشیم، در کانال توزیع ما تولیدکننده هستیم اما توزیع کننده نیستیم ، تبلیغات زعفران ایران ناشناخته است و هنوز برخی نمی‌دانند ما تولیدکننده هستیم.

احتشام بیان داشت: طرح جامع زعفران در سال ۱۳۹۰ نوشته و تصویب شد اما در مقام اجرا هیچ چیزی را اجرایی نکردند و مجدد سال ۹۸ طرح نوشته شد اما باز هم مصوب و اجرایی نشد و در دولت گذشته این طرح را کنار گذاشتند.