گروه سیاسی
رئیس‌جمهور دیروز در جلسه هیئت دولت با اشاره به ایام   پایانی  ماه صفر، گریزی به دوران پیامبر صلی الله علیه و آله و امام‌حسن علیه السلام زد، گفت: پیامبر اسلام پیامبری بود که وقتی با مردم مکه صلح کرد قرآن آن را فتح مبین نامید و بزرگ‌ترین پیروزی‌های پیامبر در سایه آن صلح بود، بیش از آنکه در میدان جهاد کسب کرده باشد. 
روحانی، امام حسن(ع) را نیز امام صلح دانست و سخنانی بر زبان آورد که از سوی او مسبوق به سابقه است.
روحانی گفت:« اگر در روز جنگ صلح کردیم و در روز صلح، جنگ کردیم، هر دو اشتباه است، بموقع باید بایستیم و بموقع، جنگ کنیم».
 طرح صلح امام حسن(ع)؛ هموارسازی مسیر کوتاه آمدن در مقابل کدخدا 
روحانی که با این اظهارات درصدد بود به‌نوعی شرایط و دوران سیاسی زمان پیامبر و امام حسن(ع) را با شرایط فعلی کشور و کسب دستاوردهای بزرگ از طریق صلح مرتبط بداند، تلاش کرد دستیابی به صلح را به‌نوعی خواسته جمعی جامعه معرفی کند و بگوید افرادی که با موضوع صلح مخالفت می‌کنند تمامی جامعه نیستند.
  البته ناگفته نماند اظهارنظر کنایه‌آمیز رئیس‌جمهور پیرامون این‌که جنگیدن در زمان صلح و صلح کردن به‌وقت جنگ خطا است، مسبوق به سابقه است و پیش‌ازاین نیز چنین موضع‌گیری را از جانب ایشان شاهد بودیم.
 وی در سال ۹۶ و در مراسمی گفته بود: ‏امروز روز بسیار مبارکی است چراکه امام حسن(ع) مظهر حلم و صبر بود.
 صبر و حلم برای صلح، سخت‌تر ‏از صبر و استقامت در میدان جنگ است. ‏صبر و حلم امام خمینی در دوران پایانی جنگ در پذیرفتن صلح به‌گونه‌ای بود که کسانی ‏که در متن امور بودند، می‌توانند سختی این صبر و شجاعت را درک کنند.
‏ البته روحانی در طول دو دوره ریاست جمهوری خود چندین بار از موضوع صلح امام حسن و آن‌هم در برهه‌های حساس کشور سخن گفته و در پی بهره‌گیری سیاسی از آن برای هموارسازی مسیر راهبرد کوتاه آمدن در مقابل آمریکا بود. چنانکه درجایی هم در پیامی  توییتری نوشته بود: «امام حسن(ع) به ما یاد دادند که باید به مصلحت امت و خواست مردم و جامعه توجه کرد و به نفع امت و جامعه اسلامی تصمیم گرفت. 
 اظهاراتی با رنگ و بوی انحراف افکار از ناکارآمدی دولت
درحالی‌که دولت در یک سال باقیمانده از عمر خود عملا با انفعال و بی‌برنامگی روبه‌رواست و افزایش مشکلات اقتصادی و معیشتی مردم در دوران کرونا هم مزید بر علت گردیده و موجب افزایش انتقادات افکار عمومی به عملکرد دولت در جامعه شده است، به نظر می‌رسد رئیس‌جمهور بابیان عبارت «خطا بودن جنگیدن در زمان صلح» تلاش دارد به‌نوعی شرایط دوران امام حسن(ع) و پیامبر(ص) را به شرایط کنونی جامعه و فشار و تحریم‌های بین‌المللی علیه کشورمان ارتباط دهد و جریان فکری که برخی دولتمردان درباره لزوم صلح به راه انداخته‌اند را ادامه داده و توجهات را از ناکارآمدی دولت به سمت این موضوع  هدایت کند که همین عدم صلح و به بن‌بست رسیدن مسیر دولت در مذاکره با دشمن بیرونی است که چنین شرایطی را برای  کشور  رقم‌زده است. 
رئیس‌جمهور گرچه از درس‌آموزی از راه امام حسن و خطا بودن جنگیدن در زمان صلح سخن می‌گوید و این صلح را خواسته و نفع جامعه اسلامی می‌داند، اما نکته اینجاست که چنین صلحی به امام حسن(ع) تحمیل شد و علاوه بر این طرح چنین موضوعی آن‌هم در شرایط فعلی کشور، تنها این موضوع را مطرح می‌کند که ایستادگی کشور در برابر خواسته‌های آمریکا و حامیان اروپایی آن به‌اشتباه صورت گرفته والان زمانه ایستادگی نیست.
 این در حالی است که حتی به اذعان خود مقامات آمریکایی نیز تحریم‌ها و فشارهای اقتصادی غرب علیه ایران و عدم توافق آمریکا با ایران عملا بی‌نتیجه بوده و ابزارهای دشمنی آن‌ها دیگر بی‌اثر است. چنانکه الیزابت روزنبرگ از مقامات پیشین وزارت خزانه‌داری آمریکا در دولت باراک اوباما و از افراد مؤثر در اعمال تحریم‌ها علیه ایران نیز سال گذشته به‌نوعی این را تأیید و اظهار کرده که تحریم‌ها علیه تهران از سال ۲۰۱۰ به بعد شدت بیشتری یافت اما واشنگتن از هزینه‌های اقتصادی تحریم‌های ایران برای آمریکا ارزیابی درستی نداشت و تحریم‌ها پراشتباه، پرهزینه و بدون اثر است.