روز سه‌شنبه هفدهم فروردین‌ماه کشتی ایرانی ساویز نزدیک سواحل جیبوتی در دریای سرخ مورد حمله قرار گرفت.

در این خصوص یکی از کارکنان این کشتی به خبرنگار «نورنیوز» گفت: روز قبل از حادثه یک فروند بالگرد ناشناس به مدت ۵ تا ۱۰ دقیقه به گشت‌زنی در اطراف کشتی ساویز پرداخت.

او افزود: روز حادثه نیز پس از گذشت حدود ۴ ساعت از حمله به کشتی، از ساعت ۱۰ تا ۱۱ صبح به وقت محلی دو فروند شناور تندرو  ناشناس در نزدیکی کشتی به گشت‌زنی پرداختند.

کشتی غیر نظامی ساویز بر اساس اعلام قبلی رسمی و هماهنگی‌های انجام شده با سازمان بین‌المللی دریانوردی به عنوان نهاد مرجع، برای برقراری امنیت دریانوردی در مسیر خطوط کشتی‌رانی و مقابله با دزدان دریایی در منطقه دریای سرخ و خلیج عدن مستقر شده بود.

این کشتی عملا به عنوان ایستگاه پشتیبانی فنی و تدارکات ایران در دریای سرخ عمل می‌کرد و لذا مشخصات و ماموریت این کشتی قبلا به صورت رسمی به آن سازمان اعلام شده بود.

گمانه‌زنی‌های رسانه‌های خارجی در این خصوص، از همان ابتدا انگشت اتهام این حمله را متوجه رژیم صهیونیستی کرد که با توجه به شرار‌ت‌های مسبوق به سابقه آن محتمل می‌نمود.

نیویورک تایمز اما روز چهارشنبه به نقل از یک مقام آمریکایی این اتهام را تایید کرد و نوشت که رژیم صهیونیستی، آمریکا را از حمله به کشتی ساویز در دریای سرخ مطلع کرده است.

از سوی دیگر؛ سخنگوی وزارت دفاع آمریکا مدعی شد که اطلاعی در این باره ندارد و با رد هرگونه نقش نظامیان آمریکایی در این حمله تاکید کرد که هیچ‌یک از نیروهای آمریکایی در حمله به این کشتی نقشی نداشته‌اند.

در این میان؛ «بنی گانتس» وزیر جنگ رژیم صهیونیستی در واکنش به گزارش نیویورک تایمز گرچه به صورت مستقیم نقش داشتن تل‌آویو در حمله به کشتی ایرانی را نپذیرفت، اما اظهار داشت: تل‌آویو هرجا لازم باشد ورود کرده و از منافع امنیتی خود حفاظت خواهد کرد.

در همین حال فضاسازی رسانه‌ای صورت گرفته پیرامون این حادثه به گونه‌ای بوده که بدون ارائه هیچ سندی ضمن متهم کردن ایران به حمله به شناورهای اسرائیلی سعی ‌شده این شرارت اقدامی تلافی‌جویانه توصیف شود.

بر این اساس و با توجه به اظهارات یکی از کارکنان این کشتی، در صورت نقش داشتن بالگرد ناشناس در  پشتیبانی از حمله به کشتی ایرانی ساویز، احتمال دست داشتن یک کشور دیگر در این رخداد وجود دارد.