حسن شجاعي
سي و هفتمين جشنواره بين المللي فيلم فجر با معرفي برترين‌هاي بخش‌هاي مختلف به كار خود خاتمه داد.
در مراسم پاياني اين جشنواره سيدرضا ميرکريمي دبيرجشنواره طي سخناني گفت: در چهار سال فعاليت صورت گرفته در راستاي ايجاد جايگاهي مناسب براي جشنواره بوديم. در اين دوره نيز با تحريم‌هاي ناعادلانه مواجه شديم که به‌جز اقتصاد، حوزه فرهنگ و هنر را هم تحت تأثير قرار داده بود، اما قدرت سينماي ايران باعث شد بزرگان سينما دعوت ما را بپذيرند و جشنواره به‌خوبي برگزار شود. بنابراين گزارش، بهترين فيلم اول جشنواره هم به فيلم «جوان روسي» از کشور روسيه رسيد، اما تنديس بهترين کارگرداني جشنواره
سي و هفتم براي فيلم سينمايي «جهان با من برقص» به سروش صحت از ايران اهدا شد.
براي آشنايي با شرايط و حال و هواي كمي و كيفي برگزاري اين جشنواره پاي صحبت هاي محمدرضا مصباح تهيه كننده فيلم پيلوت نشستيم تا از منظر وي هرچند كوتاه جشنواره امسال را مورد بررسي قرار دهيم.
وي در ابتدا با اشاره به اينكه درحال حاضر سينماي كشور دريچه و عرصه‌اي به جز جشنواره ملي و بين المللي فجر براي بروز و ظهور استعدادهاي سينمايي خود ندارد گفت : از اين رويداد مي توان به‌عنوان فرصتي براي فيلمسازان كشور استفاده كرد تا در تعامل با اهالي سينما در اقصي نقاط جهان، داشته‌هاي خود را با ديگران به اشتراك گذاشته و ضمن مقايسه كيفي فعاليت هاي خود، تلاش كنند تا از نظر فني و محتوايي خود را ارتقاء دهند. مصباح ادامه داد : به هرحال مجبوريم از اين فرصت براي بهتر شدن استفاده كنيم و با اينكه در نحوه برنامه ريزي و اجراي جشنواره مشكلات زيادي وجود داشت اما نبايد از نكات مثبت آن هم گذر كرد. تهيه كننده فيلم پيلوت برنامه‌ريزي مدون تر و تدوين استراتژي بلند مدت را از نكات حائز اهميت در برگزاري جشنواره‌هاي بين المللي عنوان كرد و گفت : اينكه تعدادي مهمان از كشورهاي مختلف را به كشور دعوت كرده و اسم جشنواره را بين المللي بگذاريم شايسته كشور ما نيست و دردي از سينماي ما دوا نمي كند.ضمن اينكه رسيدن به اهدافبلندمدت هم كار پيچيده و سختي نيست و حال كه نمي‌توانيم در اين زمينه بدعت تازه و نوآوري داشته باششيم لااقل خوب الگو برداري كنيم. همه ساله جشنواره‌هاي بسيار خوبي در سراسر دنيا برگزار مي شود و هركدام رويكرد خاص خود را دارند؛ ما هم مي‌توانيم براي جشنواره بين المللي فيلم فجر رويكرد مناسبي را تعريف كرده و
بر اين مبنا حركت كنيم.
وي با تاكيد بر اين نكته كه در زمان هجمه دنياي غرب به ايران اسلامي و تحريم‌هاي ظالمانه برپايي جشنواره بين المللي فجر نقطه قوتي براي حوزه فرهنگ و هنر كشور تلقي مي شود افزود: اين جشنواره فضا و فرصت خوبي است تا هنرمندان ما با سينماگران سراسر دنيا تعامل و ارتباط برقرار كرده و زمينه را براي ارتقاء فني سينماي ما فراهم آورند اما بايستي در نحوه برنامه‌ريزي و تدوين استراتژي‌هاي برگزاري جشنواره به شكلي عمل كنيم كه اعتبار جشنواره افزايش يافته تا متقاضي و علاقه‌مند براي حضور در اين رويداد ملي و
بين المللي افزايش پيدا كند. اينك گفته مي شود از ۷۰ كشور دنيا سينماگر به ايران آمده آقاي ميركريمي بايد پاسخگو باشند، اما اميدوارم روزي فرا برسد كه هنرمندان برجسته و تراز اول دنيا با علاقه در جشنواره
بين المللي فيلم فجر حضور پيدا كنند. مصباح يكي از راه‌هاي كيفي‌تر شدن جشنوراه بين المللي فيلم فجر را برنامه‌ريزي بلند مدت ذكر كرد و افزود: بايستي براي ۵۰ سال آينده اين جشنواره از حالا برنامه‌ريزي شود تا ببينيم مي‌خواهيم به چه اهدافي دست يابيم و در اين صورت است كه مي‌توانيم در زمزه ۱۰ جشنواره برتر دنيا قرار گيريم. اگر قرار است شاهد تغيير و تحول مثبت در اين حوزه باشيم مستلزم كار كيفي و با برنامه هستيم. بنابراين به‌نظر مي‌رسد قبل از هرچيزي سازمان محترم سينمايي بايد كارگروهي را مشخص كند تا وظيفه آن سياست‌گذاري كلي و برنامه‌ريزي بلند مدت در حوزه برگزاري جشنواره‌هاي ملي و بين المللي باشد در كنار آن برنامه‌هاي كوتاه مدت هم ديده شود. تهيه كننده فيلم پيلوت ادامه داد: به عقيده من در عرصه فيلمسازي چيزي از دنيا كم نداريم و در همه عرصه‌ها توانمندي رقابت با بهترين‌هاي جهان را داريم. همانطور كه پيش‌تر نيز سينماي ايران نشان داده در بهترين جشنواره هاي جهاني نظير اسكار هم بهترين بوده‌ايم و اين روند مي‌تواند ادامه يابد. حال كه اين استعداد وجود دارد چرا نبايداز آن استفاده كنيم. اينكه فيلمسازان ما نظير اصغر فرهادي در خارج از ايران فيلم بسازند زيبنده سينماي ما نيست و بايد فرصت ساخت و عرضه آثار آنها در كشور فراهم شود. منتها بايد برنامه ريزي مدون و طولاني مدت داشت تا جشنواره‌هاي ما هم در حد كلاس جهاني قرار گيرد.