حسین محمدی اصل، کارشناس ارشد مطالعات منطقه‌ای
افشای اسناد محرمانه پیرامون هک پایگاهِ داده (دیتا سنتر) انتخابات عراق از سوی عناصر داخلی و خارجی و دست داشتن امارات متحده عربی به صورت مستقیم در این فرآیند، مسئله‌ای است که طی روزهای اخیر در صدر اخبار عراق و تحولات منطقه غرب آسیا قرار گرفته است و ارزیابی این ماجرا و تأثیر آن بر وضعیت فعلی جامعه عراق و آینده این کشور ماجرایی است که باید به آن پرداخته شود.
اولین پرسشی که مطرح می‌شود این است که آیا مناقشات بر سر نتایج انتخابات به سرانجام می‌رسد یا خیر؟
انتخابات عراق، انتخاباتی چندوجهی است و با توجه به نفوذ بیگانگان در این کشور و تلاش آمریکایی‌ها برای ایجاد سیطره حداکثری بر مردم عراق، قطعاً تلاش‌ها بر این است تا ابطالی اتفاق نیفتد و این مسبوق به سابقه است. نکته دیگر این است که جریان صدر در انتخابات ۲۰۱۸ و حتی در جریان تشرین ۲۰۱۹ اثبات کرد که به دنبال آن است تا خود را بزرگ‌تر و آرام‌کننده جامعه نشان دهد و به واسطه اعتبار ژنتیکی و اجتماعی که دارند بعید است با معترضین همراه شوند و حتی بحث مقابله با معترضین نیز محتمل است.امروز هدف عربستان سعودی، امارات عربی، ترکیه و قطر و غربی‌ها آن است که عراق، طبق سنگ بنایی که مصطفی الکاظمی، نخست‌وزیر عراق برای خلع سلاح مقاومت و سوق‌دادن این کشور به سمت ائتلاف‌های عربی قرار داده است، حرکت کند و بر این نگاه خود مصمم هستند.قطعاً افشای اسناد هک و تقلب در انتخابات عراق، موجب رشد بدبینی ملی و زیر سؤال رفتن ساختار برگزاری انتخابات عراق در افکار عمومی و بی‌اعتباری هرچه بیشتر مسئولین از جمله مصطفی الکاظمی خواهد شد.این انتخابات و اعتراضات گسترده ملی به آن، حاکی از نفوذ ابرقدرت‌ها از طریق سازمان ملل برای تغییر سرنوشت ملت عراق است و این یک مسئله مهم است که دیگرملت‌های منطقه نیز ازاین پس با تردید به اقدامات سازمان ملل متحد بنگرند زیرا جنین پلاسخارت، نماینده دبیرکل سازمان ملل در امور عراق، از تقلب و آراء مسئله‌دار حمایت می‌کند و از پیش اعلام کرده که در هر صورت، انتخابات تغییری نخواهد کرد!نماینده سازمان ملل، به دنبال تکمیل پازل‌ها به سمت خلع سلاح مقاومت است اما باید بداند که گروه‌های مقاومت هرگز سکوت نخواهند کرد. رسالت و اصل برنامه نیروهای مقاومت، دفاع از استقلال و ملت عراق است و قطعاً فقط روزی سلاح‌های مقاومت بر زمین خواهد افتاد که فشنگ‌های‌شان تمام شده باشد.ملت عراق در جنگ با داعش اثبات کرد که هرگز اهل سکوت در برابر اقدامات خصمانه نیست. این روزها شائبه همدستی مقتدی صدر با متخلفین مطرح است و برخی معتقدند سید مقتدی برای آنکه بر عراق سیطره پیدا کند در حال برنامه‌ریزی، بازیگری و بازی‌سازی ا‌ست.اینکه برخی معتقدند مقتدی را باید در مواجهه باجریان مقاومت سوق داد یک گزاره ضعیف است چرا که نگرش او به اقدامات بشردوستانه ایران اسلامی در عراق هیچ تفاوتی با نگرش او نسبت به دیگر حاضرین در معرکه عراق  ندارد و حتی سکوت معنادار وی در مواقع حساس همواره محل بحث بوده است و این روزها مقاومت اسلامی عراق با او مدارا می‌کند و سعی دارد که مانع از این شود که جریان صدر، آتش جنگ شیعی‌ ـ شیعی را برافروزد زیرا غرب همین تفرقه و همین کشتار را می‌خواهد.صدر اگر بنا باشد به طرح خلع سلاح مقاومت دامن بزند اولین قربانی این رویکرد اشتباه نیروهای او هستند.در تحولات امروز عراق، نقش مصطفی الکاظمی را نباید نادیده گرفت. او مستقیماً مسئول برگزاری این انتخابات بوده است و علت انتخاب او به نخست‌وزیری موقت نیز همین بوده است و حتی طبق ادعای برخی شاهدان عینی، او شبکه‌ای امنیتی دارد که در حوزه سایبری و هک اطلاعات قوی هستند.الکاظمی از سوی برخی جریان‌های مقاومت عراق نیز مشکوک به دسیسه در ترور فرماندهان مقاومت است و افشای تخلفات انتخاباتی و هک اینترنتی هم به تصمیمات او طی یک سال گذشته برای فرآیند انتخابات برمی‌گردد.الکاظمی یک نیروی کارکشته سازمان سیا است و جریاناتی مانند حکمت ملی و سائرون نیز ممکن است به نخست‌وزیر شدن مجدد او میل کنند زیرا روابط خوبی دارند و جریان صدر توانسته است کرسی‌های قابل توجهی به دست بیاورد.این مسئله فراموش نمی‌شود که الکاظمی، با مهره «فؤاد حسین» وزیر خارجه دولت موقتش، «یونیفورم نظامی» آمریکایی‌ها را به «لباس دیپلماتیک» تغییر داد و تا به امروز، از اخراج کلی آمریکایی‌ها جلوگیری کرده است.این مسئله محل تأکید است که مسئله خلع سلاح مقاومت، موجب سقوط امنیت عراق و افزایش خطر سناریوی تجزیه این مملکت و بازگشت تکفیری‌ها می‌شود و در نهایت بازی، پایان تاریخ مصرف برخی جریانات شیعی منفعل  با ترور بزرگان آنها توسط سرویس‌های غربی کلید خواهد خورد از جمله این گروه‌ها گروه صدر است و مقتدی سالیان متمادی در لیست ترور ایالات متحده بود و ممکن است این اتفاق بیفتد.در طول سال‌های گذشته اثبات شده است که اغلب مقاماتی که در زمین بازی غرب حرکت کرده‌اند پس از مدتی محو شده‌اند. آمریکایی‌ها بعد از تجاوز به کشور عراق، بسیاری از روشنفکران و اساتید دانشگاهی نخبه و مستقل را سر به نیست کردند و این نقشه، در مورد حامیان امنیتی آنها نیز قابل اجرا می‌نماید. به نظر می‌رسد علت آنکه مرجعیت اعلای عراق، فاصله خود را با جریان‌های سیاسی حفظ کرده است مسئله خطر نفوذ جریان‌های انحرافی داخلی و خارجی و مبارزه با فتنه‌انگیزی‌ها در سرزمین موعود است و این، عملی هوشمندانه تلقی می‌شود.