بیریختترین دموکراسی جهان
| حنیف غفاری |
ادعاهای مضحکانه و بیاساس مقامات وزارت امور خارجه آمریکا، ازجمله مایک پمپئو و برایان هوک علیه ماهیت و شیوه برگزاری انتخابات مجلس شورای اسلامی در کشورمان، از زوایای گوناگونی قابلتأمل است.این ادعاها در حالی صورت میگیرد که حدود ۹ ماه تا برگزاری انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۲۰ در آمریکا زمان باقیمانده است. رقابت میان دو حزب سنتی دموکرات و جمهوریخواه در این کشور، به نقطه اوج خود رسیده و رسانههای وابسته به این دو حزب نیز بر حساسیت و التهابات ناشی از این رقابت دامن میزنند. نیمنگاهی به ساختار سیاسی و انتخاباتی آمریکا، میتواند بهروشنی بیانگر مختصات و ویژگیهای «دموکراسی ادعایی» کاخ سفید باشد!
در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۶ آمریکا، دونالد ترامپ علیرغم کسب حدود ۳ میلیون رأی کمتر در مقابل هیلاری کلینتون، نامزد حزب دموکرات توانست در انتخابات پیروز شود و به کاخ سفید راه پیدا کند. ترامپ نه با استناد به میزان رأی عمومی، بلکه با تکیه بر امتیازات ایالتی که در ساختار کالج الکترال تعریفشده است، پیروزی خود را در انتخابات سال ۲۰۱۶ تضمین کرد. در این ساختار ناعادلانه انتخاباتی،«هر شهروند» دارای یک «رأی» نیست! بهعنوانمثال امتیاز الکترال ایالتی مانند کالیفرنیا ۵۵ و امتیاز الکترال ایالتی مانند مکزیکو
۵ میباشد. به عبارت بهتر، آرای هر شهروند آمریکایی در ایالت کالیفرنیا، ۱۱ برابر آرای یک شهروند دیگر که در ایالت نیومکزیکو ساکن است ارزش دارد!
فاجعه در« دموکراسی آمریکایی» به این نقطه ختم نمیشود! در این ساختار ناعادلانه ، آرای نامزد بازنده در یک ایالت، درنهایت به سود نامزد برنده به گردش درمیآید. بهعنوانمثال اگر یکی از نامزدهای دو حزب دموکرات یا جمهوریخواه ۴۹ درصد آرا در یک ایالت و دیگری ۵۱ درصد آرا را به خود اختصاص دهد، فردی که ۵۱ درصد آرا را کسب کند، «کل امتیاز الکترال ایالت»را کسب خواهد کرد و رأی ۴۹ درصدی طرف مقابل، نهتنها از بین میرود، بلکه به سبد رأی فرد پیروز منتقل میشود!
فراتر ازآنچه در ساختار کالج الکترال شاهد آن هستیم،در انتخابات درونحزبی هر دو حزب دموکرات و جمهوریخواه نیز «تقلب نظاممند» بهوفور به چشم میخورد. بهعنوانمثال اخیرا در جریان برگزاری انتخابات درونحزبی ایالت آیووا، برنی سندرز علیرغم کسب حدود ۳ هزار رأی بیشتر نسبت به نفر بعدی
( پیت بوتجج) در انتخابات بهعنوان نفر دوم انتخاب شد! در ساختار انتخابات درونحزبی، به آرای مستقیم شهروندان آمریکایی مراجعه نمیشود، بلکه این «نمایندگان ویژه حزبی» هستند که باید آرای هر حوزه رأیگیری را مورد تأیید قرار داده و اعلام کنند.در این ساختار، نمایندگان یا وکلای انتخاباتی میتوانند در اعلام رأی هر حوزه، دخل و تصرف کنند و هیچکس نیز مانع آنها نمیشود!
در چنین شرایطی اساسا تعجبی ندارد که مقامات دو حزب دموکرات و جمهوریخواه، از افراد و سیاستمداران غیرقانونی و کودتاگر در دیگر کشورها رسما حمایت کرده و به جنگ، ترور و خشونت جلوهای قانونی ببخشند! در کشوری که دموکراسی و احترام به رأی مردم محلی از اعراب نداشته باشد، نمیتوان انتظار داشت که احترام به حقوق بینالملل و معاهدات چندجانبه و قواعد و قوانین تجارت بینالملل موضوعیت داشته باشد! دموکراسی آمریکایی، امروز بیریختترین دموکراسی ممکن در دنیاست! این نوع دموکراسی بیش از آنکه نماد احترام به مردم باشد، نماد هرجومرج و دخل و تصرف مستقیم سیاستمداران ارشد دو حزب اصلی آمریکا در آرای مردم و سرنوشت آنهاست…
آمریکا , انتخابات , حنیف غفاری , مجلس شورای اسلامی , وزارت امور خارجه
- دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط رسالت در وب منتشر خواهد شد.
- پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.