|حسن شجاعي|
آزمودن هنرهاي ديگر، اتفاق جديدي براي هنرمندان نيست. آنها معمولا علاقمند هستند هنرهاي ديگر را به شكل حرفه اي يا غير حرفه اي تجربه كنند. شايد براي همين است كه اغلب گامي فراتر مي گذارند و به صورت حرفه اي عرصه هاي ديگر را تجربه مي كنند، خصوصا كه شهرت به دست آمده از موقعيت قبلي حضورشان در فضاي ديگر را راحت تر و در دسترس بيشتري قرار مي دهد. اما هميشه اين تجربه ها راه به موفقيت ندارد، مانند حضور خوانندگان در سينما كه در اكثر مواقع نه بر فروش فيلم تاثير مي گذارند و نه بر جذاب تر شدن آن. به همين دليل است كه اكثرا بعد از يکي دو تجربه سينمايي از بازي در سينما کنار گذاشته مي شوند. در سينماي ايران چه قبل از انقلاب چه بعد از آن اين حضور پررنگ بوده و هنرمندان عرصه صدا علاقمند بوده اند که تجربه حضور بر پرده نقره اي سينما را هم را داشته باشند و در اين راه آزمون و خطاهاي بسياري صورت گرفته و خوانندگان موفق در اين حوزه به تعداد انگشتان يک دست هم نمي رسند.
اين موضوع در سينماي جهان هم از سابقه طولاني برخوردار است و خوانندگان زيادي در اقصي نقاط جهان با حضور در عرصه سينما وجه بيشتري براي خود کسب کرده اند و سبب شده تا علاقمندان آنها از ظرفيت هايشان در عرصه هنر بيشتر استفاده کنند. شايد همين موضوع موجب شده تا در کشورهايي مثل ما هم اين علاقه در بين خوانندگان براي حضور مقابل دوربين ايجاد شود.
پس از چند تجربه ناموفق خوانندگان کشورمان در طول چند سال اخير، به نظر مي رسد رضايزداني و فرزاد فرزين تنها هنرمنداني هستند که در اين عرصه همچنان موفق بوده و توانسته اند در کنار هنر اصلي شان، در عرصه بازيگري هم حرف هاي زيادي براي گفتن داشته باشند.
در اين ميان رضا يزداني که در عرصه موسيقي پاپ آثار ماندگاري را خلق کرده، با حضور در فيلم هايي نظير حکم (۱۳۸۳)، رئيس (۱۳۸۵)، محاکمه در خيابان (۱۳۸۷)،گام‌هاي معلق (۱۳۸۷)، کيفر (۱۳۸۸)، طهران تهران (۱۳۸۸)، بوي گندم (۱۳۸۹)،خودزني (۱۳۹۰)،خط ويژه (۱۳۹۲)، متروپل (۱۳۹۲)،۳۶۰ درجه (۱۳۹۳)، تيک آف (۱۳۹۴)، من ناصر حجازي هستم (۱۳۹۴)، سوفي و ديوانه (۱۳۹۵)، حريم شخصي (۱۳۹۵)، خوک (۱۳۹۶)،کروکوديل (۱۳۹۶) و آبي به رنگ آسمان (۱۳۹۶) و نيز سريال هاي تعطيلات رؤيايي (۱۳۹۶) و از يادها رفته (۱۳۹۸) يد طولايي در اين عرصه داشته و با توجه به اينکه مدرک تحصيلي او هم مرتبط با بازيگري است توانسته همچون عرصه موسيقي در عرصه سينما نيز موفق باشد.
يزداني در گفت و گو با «رسالت» از سختي هاي اين کار گفت و اينکه براي موفقيت در هر دو حوزه موسيقي و بازيگري نيازمند علاقه و استعداد ذاتي است.
وي در ابتدا با اشاره به اينکه موفقيت در عرصه بازيگري و موسيقي بستگي به نگاه مردم دارد و اينکه تنها مردم هستند که مي توانند ملاک موفقيت هر هنرمندي باشند گفت: بايد ديد حضور هنرمندان در عرصه هاي مختلف تا چه اندازه با اقبال مردم روبه رو مي شود، فرقي هم نمي کند در عرصه موسيقي باشد يا سينما، اما اگر هنرمندان عرصه موسيقي قصد حضور در عرصه سينما را دارند بايد درنظر داشته باشند که آيا توان و ظرفيت اين حضور را دارند و مي توانند برافکار عمومي تاثير گذار باشند. خوانندگي با بازيگري زمين تا آسمان فرق دارد. بسياري از خوانندگان در حوزه سينما ورود کرده و چون مورد اقبال مردم قرار نگرفته اند از اذهان پاک شده اند و بايد قبل از ورود حتما با مطالعه و آينده نگري وارد شوند. در حال حاضر هم در سينماي ايران من و فرزاد فرزين حضور فعال تري داريم و فکر مي کنم مردم هم از اين حضور استقبال مي کنند.
يزداني افزود: شايد تصور شود که ورود اهالي موسيقي به عرصه بازيگري کار ساده اي باشد اما اين دليل کافي نيست و به عقيده من اين فرد بايد حداقل ۵ هزار فيلم ديده باشد تا بتواند در اين عرصه حضور پيدا کند. بايد نگاه تخصصي به عرصه سينما داشته باشد و بتواند با آن ارتباط برقرار کند وگرنه صرف علاقه نمي تواند باعث موفقيت اين افراد در عرصه سينما شود و توصيه دوستانه من به اين عزيزان اين است که حتما با مطالعه و صرف وقت لازم وارد کار شوند وگرنه همانند خيلي از پيشينيان زودهنگام از اين عرصه خارج مي شوند.
اين هنرمند موسيقي پاپ ادامه داد: بعد از فيلم هاي «تيک‌آف» و «از يادها رفته» استقبال مردم از فعاليت هنري من در قالب بازيگر بيشتر شده و اين باعث افتخار من است که توانسته ام در دل مردم جا باز کنم و آنها مرا به عنوان بازيگر هم پذيرفته اند.
يزداني عرصه بازيگري را سخت و دشوار و در عين حال زيبا توصيف کرد و گفت: هنرپيشگي در ذات افراد است و بايد اين هنر را پرورش داد تا بتوان از آن استفاده کرد و موفق بود. تنها مقابل دوربين قرار گرفتن و ديالوگ گفتن دليل بر بازيگر شدن نيست. بايد با همه وجود در اين حرفه کار کرد تا بتوان در آن تسلط پيدا کرد. بازيگري هنر مهمي است که هرکسي نمي تواند خودش را هنرپيشه بنامد و بايد براي رسيدن به آن سختي هاي زيادي را متحمل شد.
اين خواننده موسيقي پاپ، لحظات دراماتيک در فيلم را در نقش آفريني مهم ارزيابي کرده و هرچه در اين حوزه بيشتر ورود شود کار را سخت تر مي داند و مي گويد: نقش آفريني در فيلم ها با ژانرهاي مختلف حساسيت هاي خاص خود را دارد و من فکر مي کنم هرچه فضاي فيلم دراماتيک تر مي شود کار دشوارتر و نقش آفريني سخت تر مي شود.
وي همچنين در مورد دلايل کم رنگ شدن حضور مردم در سالن هاي سينما و کاهش استقبال آنها از فيلم هاي روي پرده هم به خبرنگار ما گفت: واقعا در اين زمينه نمي دانم چه دليلي وجود دارد و بايد از دست اندرکاران اين حوزه سوال کرد زيرا اين موضوع به عوامل مختلفي بستگي دارد که از تخصص من خارج است.
يزداني در پاسخ به اين سؤال که براي حضور در فيلم هاي سينمايي چه ملاک هايي را در نظر مي گيريد نيز گفت: در وهله اول فيلمنامه و کارگردان هستند که اگر اين دو حوزه خوب باشند ادامه کار کمتر با مشکل رو به رو مي شود. به همين خاطر سخت گيري هاي خاص خودم را در انتخاب فيلمنامه هاي پيشنهادي دارم. طي يک ماه گذشته سه فيلم سينمايي به من پيشنهاد شد که به همين دليل رد کردم و تا فيلمنامه و کارگردان به دلم ننشيند کاري را قبول نمي کنم.
اين هنرمند موسيقي راک در پايان در مورد انتشار آخرين آلبوم خود نيز گفت: کارهاي اين آلبوم به اتمام رسيده و ان شاءالله بعد از محرم به بازار خواهد آمد. البته هنوز براي آن نامي انتخاب نشده و به زودي اطلاع رساني در مورد آن انجام خواهد شد.