وزراي خارجه و حمل و نقل عربستان سعودي به فرمان شاه اين کشور از سمت‌شان برکنار شدند.بر اساس اعلام منابع رسمي،«ابراهيم عبدالعزيز العساف» وزير خارجه سعودي به فرمان ملک سلمان برکنار شده است.
شاه عربستان سعودي ضمن برکناري ابراهيم العساف وزير خارجه اين کشور، «فيصل بن فرحان» سفير سابق سعودي در آلمان را جايگزين وي کرد. العساف از جمله مقامات بازداشتي در هتل ريتز کارلتون بود که حدود ۲۰۰ شاهزاده يا تاجر متمول به دستور ولي‌عهد سعود و به اتهام فساد بازداشت بودند.ابراهيم العساف سال گذشته پس از جنجالي شدن موضوع قتل جمال خاشقچي روزنامه نگار منتقد آل سعود در کنسولگري عربستان سعودي در استانبول به جاي «عادل الجبير» در راس وزارت خارجه اين کشور قرار گرفت، اما اکنون در کمتر از يک سال از آغاز فعاليتش برکنار شده است. عادل الجبير هم از آوريل ۲۰۱۵ سه ماه پس از به قدرت رسيدن ملک سلمان وزير خارجه بود که پس از برکناري‌اش بعد از قتل خاشقچي به عنوان مشاور دولت سعودي در امور خارجه انتخاب شد.طبق فرمان ملک سلمان، «نبيل بن محمد العامودي» وزير حمل و نقل عربستان سعودي نيز از سمتش برکنار و «صالح الجاسر» جايگزين وي شده است.
تغيير دوباره وزير خارجه عربستان، آن هم پس از يک‌سال نشان مي دهد که سعودي‌ها همچنان در مواجهه با تحولات سياست خارجي خود در منطقه و نظام بين الملل سردرگم به نظر مي رسند. «بحران» کليد واژه اي است که روز به روز کاربرد بيشتري در حيات سعودي ها پيدا مي کند! اکثريت قريب به اتفاق تحليلگران در دنيا، از رژيم سعودي به عنوان رژيمي شکست خورده و ناتوان، با آينده اي مبهم و حتي تاريک ياد مي کنند. جنگ يمن، نقطه آشکارساز شکست سعودي ها در جهان امروز محسوب مي شود. از سوي ديگر، سعودي ها در نيل به اهداف منطقه اي خود در سوريه و عراق نيز ناکام مانده اند. اخيرا نشريه «فيگارو» در يادداشتي در مورد وضعيت عربستان سعودي در منطقه، نوشته است که «محمد بن سلمان» وليعهد اين کشور عملا در هر سه جبهه نظامي، سياسي و ديپلماتيک شکست خورده و اکنون موازنه قدرت در منطقه به نفع ايران تغيير يافته است.
«رنو ژرارد» تحليلگر فيگارو در اين يادداشت نوشته است: «دو سال و نيم پيش، پادشاهي عربستان سعودي به لطف ثروت و ائتلاف هايي که داشت، مي توانست خود را قدرتي بخواند که مي تواند وضعيت راهبردي خاورميانه را تغيير دهد. آن زمان، رئيس جمهور قدرتمندترين کشور جهان يعني ايالات متحده در اولين سفر خارجي خود به عربستان رفت و تصور مي شد که خصوصي سازي شرکت نفتي «آرامکو»
مي تواند ۲ تريليون دلار درآمد ايجاد کند و اين پول در زمينه فناوري هاي جديد سرمايه گذاري شود. آن زمان محمد بن سلمان وليعهد و وزير دفاع سعودي ادعا مي کرد که ابزارهاي لازم را براي کشيدن عمليات نظامي به داخل اراضي ايران، در اختيار دارد.»وي مي افزايد: «اما امروز اوضاع ديگر آن طور نيست. اکنون اين پادشاهي مانند «مرد بيمار» خاورميانه به نظر مي رسد و از نظر نظامي، سياسي و ديپلماتيک، در موضع ضعف قرار دارد.»
بن فرحان،وزير خارجه جديد سعودي از جمله مسئولاني است که بيشترين مواضع ضد ايراني را از خود نشان داده‌اند. رسانه‌هاي سعودي در سپتامبر گذشته و پس از حمله يمني‌ها به تأسيسات نفتي آرامکو، از قول او نوشتند که «تمامي گزينه‌ها براي پاسخ به تهران روي ميز است.»«فيصل بن فرحان» همچنين به راديو «دويچلند فونک» گفت که حملات به آرامکو از هر جهتي که باشد، ايران عامل حملات است و امکان ندارد که بدون کمک ايران اين حمله صورت گرفته باشد.او در ادامه مدعي شد که اين حمله به مثابه هدف قرار دادن اقتصاد جهاني است و ايران بايد مسئوليت آن را بر عهده بگيرد و بداند که امکان ادامه دادن به اينگونه حملات را ندارد.در همين حال روزنامه عکاظ عربستان سعودي در بهمن ماه سال گذشته زماني که «فيصل
بن فرحان» به عنوان سفير رياض در آلمان منصوب شد؛ در مقاله‌اي نوشت که او «سياستمدار شرايط سخت» است.«شينزيا بيانکو» کارشناس امور غرب آسيا به الجزيره گفت که او روابط قوي با کشورهاي غربي و همپيمانان سنتي عربستان سعودي دارد. به گفته وي وزير خارجه جديد سعودي شخصيت فعالي دارد و وزارت‌خانه متبوعش شاهد تغييرات خواهد بود.
اما بر همگان مسجل است که بن فرحان نيز به مانند عادل الجبير و عصاف، دو همتاي قبلي خود نماد و مصداق عيني شکست سعودي‌ها در حوزه سياست خارجي عربستان محسوب مي شود. اين سرنوشتي است که براي بن فرحان نيز متصور خواهد بود. “بحران يمن” يکي از مسائلي خواهد بود که بن فرحان با آن مواجه خواهد بود. واقعيت امر اين است که صورت بندي آنچه در يمن مي گذرد، بر خلاف آنچه از سوي سازمان هاي بين المللي و خصوصا سازمان ملل متحد القا مي شود چندان سخت و دشوار نيست!در اين معادله، ما با يک «طرف متجاوز» و يک «طرف مدافع» مواجه هستيم. وجه اشتراک «بان کي مون» دبيرکل سابق سازمان ملل متحد و «آنتونيو گوترش» دبيرکل فعلي اين سازمان، آگاهي نسبت به نقش مستقيم آل سعود در آغاز و استمرار اين نبرد نابرابر است.
از سوي ديگر، نقش ايالات متحده آمريکا، فرانسه و انگليس به عنوان سه عضو غربي شوراي امنيت در ايجاد و تشديد اين جنگ غير قابل انکار است.از اين رو، اصلي ترين گام براي پيشرفت در مذاکرات استکهلم، تفکيک طرف متجاوز (آل سعود و مزدوران آن) و از طرف ديگر «انصارالله و ديگر گروه هايي است که مدافع ملت يمن در برابر تجاوز سعودي ها هستند». در صورتي که اين تفکيک صورت نگيرد، اساسا صلح پايداري ميان طرف هاي يمني محقق نخواهد شد.نکته ديگر اينکه؛ مطابق محاسبات «محمد بن سلمان»، شاهزاده قاتل و کودک کش سعودي و همراهانش، قرار بود جنگ يمن در عرض دو هفته پايان يابد! با اين حال هم اکنون نزديک پنج سال از جنگ يمن سپري شده و محصول اين نبرد، چيزي جز استيصال و شکست رياض و حاميان غربي و عربي آن در يمن نبوده است.از اين رو به زودي بن فرحان به عنوان وزير خارجه عربستان، ناچار به اعلام رسمي شکست رياض در برابر يمن خواهد بود.